अता मी ऐकतो... तेव्हा जरा झंकारलो होतो
तसा झंकारतानाही कधी झंकारलो नाही!
स्वगृह
एकूण नवे लेखन
नवे लेख
भटांच्या निवडक कविता
चित्रदालन
साहाय्य
ध्वनिफिती
अभिप्राय
बाराखडी
You are here
मुखपृष्ठ
»
दिवाळी विशेषांक २००८
» ४ गझला: प्रदीप कुलकर्णी
४ गझला: प्रदीप कुलकर्णी
...स्वप्न सूर्याचे !
ठक!
फलाट
बाहुली
‹ तोडले संबंध इतके जाहले
आरंभ
...स्वप्न सूर्याचे ! ›
